Als iets werkt, ga er mee door.
Als iets niet werkt, probeer wat anders.
Ruim je kamer nou eens op! Of: Doe eerst je huiswerk, dan kun je daarna… Of: Zet je fiets voortaan meteen in de schuur en sluit de deur achter je. Herkenbaar? Als ouder kun je best druk zijn met regelen van dit soort issues en daar kan een hoop energie in gaan zitten. Voor de gemiddelde jongere staan kamers opruimen, huiswerk maken en je fiets netjes parkeren niet bovenaan het lijstje. Terwijl je als ouder denkt: hoe moeilijk kan het zijn? Gewoon gehoorzamen. Even de bende opruimen of gewoon eerst doen wat moet en dan ontspanning. Blijkbaar is dat toch makkelijker gezegd dan gedaan.
Een eenvoudige regel is:
Als iets werkt, ga er mee door.
Als iets niet werkt, probeer wat anders.
Verander bijvoorbeeld je eigen aanpak. Leg de verantwoordelijkheid eens bij het kind/de puber, bijvoorbeeld: Siem, we vinden het belangrijk dat je je eigen kamer netjes houdt. Wij gaan het niet steeds meer tegen je zeggen. We willen er graag op woensdag je kamer stofzuigen. Dat doen we alleen als de deur open kan en als de vloer van je kamer leeg is. Anders mag je het zelf doen. Er is een redelijke kans dat hij op den duur zelf ervaart dat een opgeruimde plek ook zijn voordelen heeft. Zodat de verantwoordelijkheid ligt waar hij hoort.
Als dat lukt, voorkomt dat strijd. Bovendien kun jij je opvoedenergie steken in andere thema’s, zoals hoe de jongere in zijn vel zit of wat hij/zij vindt van de verhouding online/offline vriendschappen. Thema’s die misschien wel meer hout snijden dan een opgeruimde kamer…
Om over door te praten:
Naar welke onderwerpen gaat eigenlijk teveel opvoedenergie? Over welke onderwerpen zou je meer met je kind in gesprek willen gaan?