“Als jongeren zelf iets ervaren, zien of voelen,
leren
ze er veel meer van”
Een periode betrokken zijn op een persoon, klas of team en dan met elkaar ontdekken of het leven wat makkelijker te maken is. Dat is wat adventuretherapeut Stefan Kortleven (36) het meest aanspreekt in zijn werk voor Outback Explorers. “Het liefst ben ik bezig in een buitensetting. Dat geeft veel vrijheid.”
Stefan is zo’n twee jaar betrokken bij Outback Explorers, met name door het geven van team- en klassentrainingen. Stefan is getrouwd en stiefvader van twee kinderen. Hij is gestart met het geven van therapie in de regio Gouda. Dit werk ziet hij als een verdieping van zijn huidige job. “Ik werk op een middelbare school en begeleid daar een klas met leerlingen waarbij het niet lekker loopt”, legt hij uit. “Steeds zoek ik verbinding met deze jongeren, om vervolgens te kijken waar ze vastlopen en hoe ik hen kan helpen om hun leven wat makkelijker te maken.”
Vrijheid
Hierbij loopt Stefan soms tegen de schoolmuren aan. “Die zou ik graag weg hebben, zodat ik bijvoorbeeld ook ouders er meer bij kan betrekken. Dan wordt het plaatje breder. Het werk voor Outback Explorers voelt als een verdiepende stap die ik graag wil zetten”, glimlacht Stefan. “Verder vind ik het fijn om buiten bezig te zijn. Dat geeft meer vrijheid en het sluit aan bij jongeren. Een blok hout doorslaan met een bijl of een vuurtje stoken is nou eenmaal aantrekkelijker dan verplichte schoolse zaken.”
Te laat
Sinds Stefan actief is voor Outback Explorers staat hij anders voor de klas. “Als docent ben je snel geneigd om iets over te nemen als je denkt dat dit beter is voor een jongere. Maar ik leerde dat het goed is om meer los te laten en het proces bij de jongere zelf te laten, al heb je daar niet altijd tijd voor. Maar als ze zelf iets ervaren, zien of voelen, leren ze er veel meer van”, vertelt Stefan. “Een jongen kwam steeds te laat. Volgens hem begon de school te vroeg, dus hij mocht van mij later beginnen. Toen kwam hij alsnog te laat. Het was dus niet de oplossing en we zoeken nu verder.”
Pony’s
Stefan geniet erg van het geven van team- en klassentrainingen. “Je gaat eigenlijk ‘spelen’ met elkaar en al doende leer je heel veel. Het mooiste vind ik om vervolgens vanuit wat er gebeurt een vertaalslag te maken naar het leven van elke dag.Wat ik niet snel meer vergeet, was een klassentraining in een weiland. Een paar pony’s waren per ongeluk in het weiland terecht gekomen. Ze begonnen op den duur aan mijn materiaal knagen. Dat gaf veel reuring in deze basisschoolklas, maar doordat ik net deed alsof er niet veel aan de hand was, bleven zij ook gewoon rustig doorgaan. Dat vond ik mooi om te merken.”
Delen
Een training die Stefan veel voldoening gaf, was die met de stichting ‘Als kanker je raakt’. “Dat was met jongeren die in hun omgeving iemand kennen met kanker of iemand eraan verloren hebben. Met behulp van oefeningen werkten we ernaar toe dat ze hun verhaal met elkaar zouden delen. In een ervaringsopdracht leerden we bijvoorbeeld hoe je kunt reageren als iemand de ziekte als scheldwoord hanteert”, legt Stefan uit. “Aan het einde van de dag waren alle persoonlijke verhalen verteld. Ik vond het heel indrukwekkend dat ze dit kwetsbare deel van hun leven met elkaar deelden. Heel mooi om daar een bijdrage aan te mogen leveren.”